Jamiyat

Qo‘lingizdan keladigan hamma narsani, hatto orzu qilishingiz mumkin bo‘lgan ishlarni boshlang. Jasoratda daholik, kuch va sehr bor.

Umid bo'lmasa, uning o'rnini zulmat qoplaydi.

Agar orzuingiz uzoq vaqt amalga oshmasa, demak, bu sizning orzuingiz emas... Orzu qiling!

Orzular har doim biz kutganimizdan boshqacha amalga oshadi.

Orzuning yo‘qligi xalqni halok qiladi.

Inson hayotning ma’nosini ko‘rish uchun orzu qilishi kerak.

O‘z-o‘zini sevish nima? Bu hayotda o'z maqsadini topish va o‘zingizga yoqadigan ish bilan mashgul bo'lish.

Agar hayotda o‘z maqsadingiz bo‘lmasa, unda kimning maqsad bo‘lsa, o‘sha odam uchun ishlaysiz.

Muvaffaqiyatni nishonlamoq yaxshi, ammo muvaffaqiyatsizliklardan saboq olish undan ham muhimroq.

Bizga do‘st bo‘ladiganlarga ham, dushmanlarga ham do‘stlik va muhabbat qo‘lini cho‘zishimiz kerak.

Agar siz hayotga bo‘lgan qarashingizni o‘zgartirsangiz, siz nazar tashlagan hamma narsa o‘zgaradi.

Bizning eng katta shon-shuhratimiz hech qachon yiqilmaslikda emas, balki har safar yiqilganimizda o‘rnimizdan turishimizda.

Muvaffaqiyatsizlik - bu shunchaki yangidan boshlash imkoniyati, bu safar esa eski xatoni takrorlamang!

Juma kuni odamlar ish haftasining boshqa kunlariga qaraganda ko‘proq tabassum qilishadi!

Baxtsiz yoki baxtli bo'lish o'z qo'lingizda.

Ertalab uyg‘onganingizda, yashash, fikrlash, zavqlanish, sevish qanday ulug' ne'mat ekanligini unutmang.

Muvaffaqiyatli va muvaffaqiyatsiz odamlar o‘rtasidagi farq shundaki, biri harakat qiluvchilar, boshqasi esa faqat xohlaydi.

Qo‘lingdan kelganini, bor narsangni joyda qil.

Agar siz orzu qila olsangiz, demak buni qila olasiz.

Qo‘lingdan kelganini qil. Bundan ortig‘ini hech kim qila olmaydi.

Agar ijobiy energiya tarqatmasangiz, salbiy energiya tarqatgan bo'lasiz.

Boshqalarning siz haqingizdagi fikri haqiqatingizga aylanishiga yo‘l qo‘ymang.

Oilangizni seving, mehnat qiling, ishtiyoqingiz bilan yashang.

Yolg‘iz o‘zimiz juda oz, birgalikda esa juda ko‘p ish qilishimiz mumkin.

Birlashish - bu boshlanish. Birlikni saqlab qolish - bu taraqqiyot. Birgalikda ishlash - bu muvaffaqiyat.

Eng qiyini - harakat qilishga qaror qilish, qolgani - qat’iyat.

Ta’lim dunyoni o‘zgartirish uchun ishlatishingiz mumkin bo‘lgan eng kuchli quroldir.

Agar siz xotirjam uxlamoqchi bo‘lsangiz, har kuni ertalab qat’iyat bilan turishingiz kerak.

O‘zida yo‘q narsadan xafa bo‘lmay, o‘zida bor narsadan xursand bo‘lgan kishi donodir.

Muvaffaqiyatli inson - bu boshqalar unga tashlaydigan g‘ishtlardan mustahkam poydevor qura oladigan insondir.

Muvaffaqiyatli odam o‘z xatolari ustida ishlaydi va yana urinib ko‘radi, lekin boshqacha yo‘l bilan.

Xato qilib, tuzatmagan odam yana xato qiladi.

Bitta jasur odam ko‘pchilik o'rnini bosa oladi.

Muvaffaqiyatli odam bo‘lishga emas, balki nimagadir arziydigan odam bo‘lishga harakat qiling.

O‘zini yenggan kishi eng buyuk jangchidir.

Ayollar bu o‘yinni xuddi erkaklar kabi o‘ynashni o‘rganishlari kerak.

Biror narsa demoqchi bo‘lsangiz, erkakdan so‘rang, biror narsa qilmoqchi bo‘lsangiz, ayoldan so‘rang.

Ayol o‘ziga o‘zi yaxshi do‘st bo‘lsa, hayot osonlashadi.

Ayollar o‘rganishi kerak bo‘lgan narsa shuki, sizga hech kim hokimiyat bermaydi. Siz uni o'zingiz olasiz.

Qirolichadek o‘yla. Qirolicha muvaffaqiyatsizlikdan qo‘rqmaydi. Omadsizlik buyuklik sari qo‘yilgan yana bir qadamdir.

Biz shunchaki boshqa odamlarni kutib o‘tirmaymiz. Biz yaratamiz va amalga oshiramiz.

Boshqalarga quvonch ulashsangiz, siz undan ham ziyoda quvonch olasiz. Insonlarga qanchalik baxt ulashayotganingizni tasavvur qilib ko'ring.

har bir kunning lazzatini faqat taqdir majburiyatidan o‘zimizni chetga olsakkina tota olamiz.

Biz aslida jamiyatga butunlay bog‘liqmiz. Aynan u bizning taqdirimizni yo‘naltiradi.

Haqiqiy tarbiya tabiatga mos ravishda rivojlanishga intiladi, lekin vaqtidan oldin yetilishga emas.

Oddiy, qo‘pol odamni qayta tarbiyalash mumkin, ammo o‘zini nozik deb hisoblaydigan kishi tuzatib bo‘lmas darajadadir.

Tarbiyachimiz bizning voqeligimizdir.

Har bir kishida ikki xil tarbiya mavjud: biri boshqalar tomonidan beriladigan tarbiya, ikkinchisi esa, o‘zi uchun muhimroq bo‘lgan, o‘ziga o‘zi beradigan tarbiya.

Sevgan odamlardan o‘rganiladi.

Biz kimlardan o‘rgansak, ularni ustozlarimiz deb ataymiz, lekin bizga ta’lim beradiganlarning barchasi ham bu nomga munosib emas.

Qattiq intizom orqali ko‘p narsaga erishish mumkin, sevgi bilan undan-da ko‘prog‘iga, ammo eng ko‘p natijaga ishni yaxshi bilish va shaxsga nisbatan adolatli bo‘lish orqali erishiladi.

Tarbiya qanchalik mukammal bo‘lsa, xalqlar shunchalik baxtli bo‘ladi.

Tarbiya, asosan, qalbimizga shaxs va jamiyat uchun foydali bo‘lgan odatlarni singdirishi lozim.

Har bir mamlakatda odamlarni shakllantirish san’ati boshqaruv shakli bilan shunchalik chambarchas bog‘liqki, davlat tuzumining o‘zida o‘zgarishlar ro‘y bermasa, ijtimoiy tarbiyada biron-bir sezilarli o‘zgarish sodir bo‘lishi deyarli mumkin emas.